پل آجی چای
آجی چای کورپوسی، پل آجی چای، پل تلخه رود و چند نام دیگر، همگی به پلی دلالت می‌کنند که بازگوکننده بخشی از تاریخ و تمدن شهر تبریز است. این پل قدیمی و دوست داشتنی که به نوعی، نماد شهر تبریز نیز محسوب می‌شود، یادگاری عظیمی از گذشتگان است که حداقل قدمت آن به دوران صفویان و قاجاریان باز می‌گردد. عظمت و زیبایی این پل شکوه خاصی به یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های شمال غرب کشور، یعنی تلخه رود داده است.
تاریخچه پل آجی چای
پل آجی چای از قدیمی‌ترین پل‌های شهر تبریز است و در زمان صفویه ساخته شده و در زمان ولیعهدی عباس میرزا توسط حاج سید حسین تاجر معروف به تبریزی تعمیر شده‌است.اولین بار در سفرنامه متعلق به ونیزی‌ها در دوره شاه اسماعیل صفوی از آن یاد شده است.موقعیت این پل در شمال غرب تبریز و در کنار پایگاه دوم شکاری می باشد.
اهمیت این پل در ایام قدیم بدلیل متصل کردن شرق دنیا به غرب دنیا می باشد.پل آجی چای که تا دهه چهل نقش بسیار موثری در برقراری ارتباط بین دو طرف تلخه رود داشت،. بعدها پل دیگری در نزدیکی آن ساخته شده است.
واقعه تاریخی مقاومت پنج تن از سربازان گمنام تبریزی در مقابل ارتش روس نیز در این محل اتفاق افتاده است. پل آجی چای ۱۶ دهنه دارد و به‌جز سه دهنه که طاقی هلالی دارند، بقیه‌ی طاق‌ها جناغی هستند. طول پل ۱۰۵ متر و عرض آن پنج متر است. در زمان ولیعهدی عباس میرزا در تبریز، این پل توسط حاج سید حسین تاجر تعمیر شد و یک بار دیگر در سال ۱۳۸۰ شمسی، مورد بازسازی قرار گرفت. معماری پل به صورت یکدست نیست و چندین بار به علت طغیان رودخانه و وقوع جنگ‌های منطقه‌ای صدمه دیده و دوباره مرمت شده است.